اقدامات لازم در کار با کودک دارای حس لامسه تندکار

اقدامات لازم در کار با کودک دارای حس لامسه تندکارالامسه تندکار

الف) آنچه والدین باید انجام دهند
قبل از ایکه درمانگر کا رش را آغاز کند بایستی والدین کودک به منظور نحوه ی رفتار صحیح با کودک مورد مشاوره قرار بگیرند. رفتار های بجا، به موقع و مناسب والدین فرآیند درمان را تسهیل خواهد کرد.رفتارهای زیر از جمله اندک مواردی است که می توان به والدین توصیه نمود.
-1از پوشیدن لباسهای زبر، خشن و سنگین به کودک خودداری نمایید.
-2درجه حرارت هتاق کودک را معتدل نگه داشته به ویژه خیلی گرم نباشد.
-3از لیف و حوله ی ملایم برای شستشوی کودک استفاده شود و همچنین از برس و شانه ی نرم.
-4به آرامی و با فشار آب کم و دمای مناسب کودک را استحمام نمایید.
-5از بغل کردن و فشردن زیاد کودک اجتناب نمایید.
-6جای خوابیدن کودک از حیث میزان فضا، جنس لوازم خواب مناسب باشد.
-7این کودکان به دلیل همین حساسیت بیش از اندازه ممکن است زیاد در خواب غلت بزنند
ب)آنچه درمانگر باید انجام دهد
-1در آغاز درمان ، درمانگر باید کودک را آزاد بگذارد تا به بازیهای مورد علاقه اش بپردازد. او ممکن است با اعضائ بدنش بازی کند یا در فضا های غیر طبیعی بنشیند.این آزادی به کودک اطمینان و قوت قلب می بخشد و رابطه ی او را با درمانگر نیز تسهیل می نماید.
-2درمانگر باید تماس لمسی خود را با کودک از آنچه کودک به آن علاقه دارد آغاز نماید. فعالیت هایی مثل نوازش کردن گونه ، سر، پیشانی و به تدریج انجام تحریکات ملایم سایر قسمتهای بدن
می تواند مفید باشد. گاهی ممکن است لازم باشد درمانگر ضمن تمرکز بر روش درمان حسی در پیش گرفته شده از موسیقی یا استفاده از روشهای رفتاری و تشویقی برای اثر بخشی روش حسی کمک بگیرد.
-3هم چنانکه درمانگر تحریکات لمسی و ملایم بر روی هر نقطه ی بدن کودک را انجام می دهد می تواند از کودک بخواهد تا نام هر قسمت از بدن را نیز بگوید.
-4در این مرحله درمانگر بهتراست از تحریکاتی که توسط خود او بر روی کودک انجام می شود فاصله گرفته و از برخی محرکهای خارجی و یا ابزاری خاص برای تحریک کودک نیز استفاده نماید.
تمرینات رفع حساسیت تا جایی باید ادامه یابد که کودک در مقابل محرکهای لمسی گوناگون واکنش طبیعی نشان داده و در مرحله ی بعد وارد فرآیند ادراکی شده و به تمیز و ادراک محرکهای لمسی گوناگون بپردازدُ

اقدامات لازم برای درمان اختلالات حس شنوایی

آنچه والدین کودک باید به آن توجه نمایند:
    مکان زندگی کودک باید آرام و ساکت و بدون سر و صداهای زیاد وشلوغی وترافیک باشد.
    صداهای بلند غیر قابل پیش بینی حتی الامکان باید از محیط کودک حذف گردد.
    فضا نباید آنقدر بزرگ و خالی باشد که صدا در آن پژواک داشته باشد.
    از بردن کودک به فضاهای شلوغ، بازار،سینما و... خودداری شود.
    اگر قرار است صدایی در محیط ایجاد شود قبلا به کودک اطلاع داده شود
    بر سر کودک فریاد نکشید.
او را وادار به سرعت زیاد، دویدن و یا چرخش های ناگهانی نکنید
آنچه درمانگر باید انجام دهد:
    در ابتدا فضایی آرام وبدون سر و صدا را برای کودک ایجاد کرده تا او با آرامش و اعتماد به محیط، وارد اتاق شود و فعالیتش را آغاز نماید.
    از آنجا که کودکان اتیستیک با انجام برخی رفتارها و به ویژه تولید صداها سعی می کنند تا نسبت به صداهای بیرونی کر شوند در ابتدا درمانگر سعی نماید تا این رفتار ها را حداقل به طور نسبی در کودک کاهش دهد.
    پس از اینکه درمانگر توانست رابطه ی  توام با اعتماد و آرامش را با کودک ایجاد کند.تحریک شنیداری را با زمزمه شروع می کند. درمانگر به تدریج زمزمه ها را تبدیل به ه جاها و آواهای معنادار و خواندن لالایی های ساده تبدیل می کند
    به تدریج درمانگر باید کودک را نسبت به منبع ایجاد صدا آگاه نماید.برای جلب توجه کودک به منبع صدا نیز تمیز صداهای مختلف می توان موسیقی مورد علاقه ی را 2 دقیقه پخش کرد بعد 10 ثانیه متوقف نموده دوباره 5 دقیقه پخش کرد و 10 ثانیه متوقف نمود. به تدریج درمانگر باید منبع صدا را از خود به سمت سایر محرکها،صدا را از سمت ساده بودن به سمت مرکب بودن، از . آهستگی به سمت بلندی،از ملودیک بودن به سمت ریتمیک بودن و از زیر بودن به سمت بم بودن سوق دهد. پس از تعدیل حسی کودک در مقابل محرک های شنیداری مختلف محیطی باید از ساده به دشوار به آموزش تمیز حس شنیداری در کودک پرداخت.